English
Kategoria: Proekologiczny biurowiec roku 2018
6. Teren inwestycji leży w klinie pomiędzy dwiema „barierami” urbanistycznymi – arterią miasta (ul. Żwirki i Wigury) i magistralą kolejową. Na południe od kompleksu rozciągają się tereny ogródków działkowych, natomiast wzdłuż obu dłuższych boków występują szpalery starych lip, chronionych jako pomniki przyrody. Idea architektury umożliwiającej użytkownikom częsty i bezpośredni kontakt z zielenią i wodą oraz zapewnianiającej wygodną i atrakcyjną powierzchnię użytkową stała się punktem wyjściowym w projektowaniu kompleksu. Tak powstał zespół 7 budynków otoczony ogrodem. Tym, co zwraca uwagę po wejściu do ogrodu jest zróżnicowanie roślinności, urozmaicenie rzeźby terenu poprzez wprowadzenie pagórków oraz zbiorników wodnych, z których zdaje się wyrastać część budynków. Wnętrze ogrodu „cywilizuje” mała architektura: alejki wysypane żwirkiem oraz drewniane tarasy, ławki, czy kanciaste murki obramowujące brzegi basenów. W kontraście do zróżnicowanej zieleni wewnątrz kompleksu, teren zewnętrzny zagospodarowano oszczędnie, odwołując się do typowo miejskiej stylistyki. Skala projektu, określana przez 6 hektarów terenu, sprawiła, że forma architektoniczna budynków jest bardzo zróżnicowana. Wszystkim jednak obiektom nadano pewien reżim kolorystyczny i urbanistyczny, co zaowocowało powstaniem spójnej kompozycji. Dwa budynki usytuowane od ul. Iłżeckiej mają odmiennie ukształtowane rzuty, ale realizowano je na identycznej zasadzie i nadano im jednolity wygląd zewnętrzny. Frontowe fasady budynków, z wyodrębnioną dwukondygnacyjną partią cokołową, tworzą zdyscyplinowany ciąg modernistycznych elewacji, w których okna zostały przesunięte względem siebie w rytmie co dwa piętra. Od ogrodu budynki urozmaicone są głębokimi skrzydłami – ryzalitami o łagodnie zaokrąglonych narożnikach. Skrzydła te, podobnie jak w innych budynkach, są niższe o piętro od korpusu od strony ulicy, dzięki czemu możliwe było założenie na ich dachach ogrodów. Ich charakterystyczną cechą jest mocne nadwieszenie na cienkich, wysokich na dwie kondygnacje słupach, wyrastających wprost z wody długiego basenu. Trzy tylne skrzydła i zdyscyplinowany prostokątny korpus ma też budynek usytuowany po drugiej stronie zespołu od ul. Żwirki i Wigury. Sposób opracowania jego elewacji jest o wiele bardziej schematyczny. To po prostu pasy okien ciągnące się wokół elewacji. Dla urozmaicenia elewacji ich wysokość jest zróżnicowana odcinkami. Elipsy dominują natomiast w rzucie obiektu usytuowanego w środku ogrodu. W gruncie rzeczy są to dwa odrębne budynki powiązane wspólnym, przeszklonym przyziemiem. Elewacje tego gmachu to znów rytm okien wyznaczonych nałożonymi na ścianę cienkimi lizenami. Ich rytm jest jednak złamany. Lizeny pocięte są na odcinki o wysokości dwóch kondygnacji i przesunięte względem siebie tworząc zaburzający zasady tektoniki światłocieniowy efekt. Ostatni z obiektów wyznacza granice tego zespołu od strony ogródków działkowych. Prostokątny w rzucie, z horyzontalnymi wstęgami okien nie zwraca na siebie uwagi żadnymi szczególnymi rozwiązaniami.
Nazwa obiektu Business Garden II |
Lokalizacja Żwirki i Wigury 14-16 |
Data oddania do użytku 15-01-2017 |
Autor/Autorzy projektu architektonicznego J.S.K. Architekci |
Inwestor Vastint Poland |
Deweloper Vastint Poland |
Generalny wykonawca Hochtief Polska |
Standard budynku A |
Strona www obiektu http://www.businessgarden.pl/business-garden-warszawa-kompleks-biurowy/ |
Powierzchnia całkowita 102 000 |
Powierzchnia użytkowa 56000 m2 |
Powierzchnia biurowa 56000 m2 |
Kubatura 1 m3 |
Wysokość 1 m |
Liczba kondygnacji naziemnych 7 |
Liczba kondygnacji podziemnych 2 |
Liczba miejsc parkingowych 977 |
Liczba wind 4 |
|
Rodzaj obiektu / funkcje podstawowe i dodatkowe
Wielofunkcyjny kompleks biurowy. Na 6 ha działce wznosi się 7 budynków połączonych ogrodem, z których 5 oddano do użytku w 2017. 85% powierzchni zajmują biura, pozostałe 15% funkcje hotelowo-usługowe
|
|
Informacja o architekcie/firmie architektonicznej
J.S.K. Architekci to międzynarodowy zespół, który bazuje na wieloletnim doświadczeniu zawodowym zdobytym przede wszystkim na rynku niemieckim i polskim. Biuro wyróżnia się nie tylko znajdowaniem indywidualnych rozwiązań projektowych, ale również szczególną dbałością o jakość ich realizacji.
|
|
Opis elewacji (rodzaj wykończenia, zastosowane materiały)
Projektując kompleks przyjęto zasadę, że zewnętrzne elewacje budynków od strony granicy działki mają proste linie i formy nadające całości zdyscyplinowane ramy zaś elewacje zwrócone w stronę ogrodu, oraz elewacje budynków znajdujących się w środku kompleksu są płynne, wykorzystujące obłości, elipsy, falujące linie. Białe elewacje zostały obłożone metalowymi panelami, natomiast części środkowe przyziemia zaakcentowano rodzajem wgłębnego portyku, wspartego na prostych filarach obłożonych kamieniem
|
|
Informacja o parkingu (parking podziemny / naziemny)
Liczba miejsc parkingowych rozlokowanych na powierzchni kompleksu została świadomie ograniczona, aby w maksymalnym stopniu zwiększyć powierzchnię ogrodu. Większość miejsc parkingowych została ulokowana w podziemnych garażach.
|
|
Uzyskane certyfikaty np.: BREEAM, LEED, GBS, DGNB, HQE. Poziom certyfikacji / liczba zdobytych punktów / rodzaj certyfikatu / data uzyskania
System certyfikacji LEED,Core and Shell (v2009), Poziom certyfikacji Platinum, Punkty 86/110, certyfikat otrzymano 25 maj 2017
|
|
Opisowa charakterystyka obiektu z architektonicznego punktu widzenia
6. Teren inwestycji leży w klinie pomiędzy dwiema „barierami” urbanistycznymi – arterią miasta (ul. Żwirki i Wigury) i magistralą kolejową. Na południe od kompleksu rozciągają się tereny ogródków działkowych, natomiast wzdłuż obu dłuższych boków występują szpalery starych lip, chronionych jako pomniki przyrody. Idea architektury umożliwiającej użytkownikom częsty i bezpośredni kontakt z zielenią i wodą oraz zapewnianiającej wygodną i atrakcyjną powierzchnię użytkową stała się punktem wyjściowym w projektowaniu kompleksu. Tak powstał zespół 7 budynków otoczony ogrodem. Tym, co zwraca uwagę po wejściu do ogrodu jest zróżnicowanie roślinności, urozmaicenie rzeźby terenu poprzez wprowadzenie pagórków oraz zbiorników wodnych, z których zdaje się wyrastać część budynków. Wnętrze ogrodu „cywilizuje” mała architektura: alejki wysypane żwirkiem oraz drewniane tarasy, ławki, czy kanciaste murki obramowujące brzegi basenów. W kontraście do zróżnicowanej zieleni wewnątrz kompleksu, teren zewnętrzny zagospodarowano oszczędnie, odwołując się do typowo miejskiej stylistyki. Skala projektu, określana przez 6 hektarów terenu, sprawiła, że forma architektoniczna budynków jest bardzo zróżnicowana. Wszystkim jednak obiektom nadano pewien reżim kolorystyczny i urbanistyczny, co zaowocowało powstaniem spójnej kompozycji. Dwa budynki usytuowane od ul. Iłżeckiej mają odmiennie ukształtowane rzuty, ale realizowano je na identycznej zasadzie i nadano im jednolity wygląd zewnętrzny. Frontowe fasady budynków, z wyodrębnioną dwukondygnacyjną partią cokołową, tworzą zdyscyplinowany ciąg modernistycznych elewacji, w których okna zostały przesunięte względem siebie w rytmie co dwa piętra. Od ogrodu budynki urozmaicone są głębokimi skrzydłami – ryzalitami o łagodnie zaokrąglonych narożnikach. Skrzydła te, podobnie jak w innych budynkach, są niższe o piętro od korpusu od strony ulicy, dzięki czemu możliwe było założenie na ich dachach ogrodów. Ich charakterystyczną cechą jest mocne nadwieszenie na cienkich, wysokich na dwie kondygnacje słupach, wyrastających wprost z wody długiego basenu. Trzy tylne skrzydła i zdyscyplinowany prostokątny korpus ma też budynek usytuowany po drugiej stronie zespołu od ul. Żwirki i Wigury. Sposób opracowania jego elewacji jest o wiele bardziej schematyczny. To po prostu pasy okien ciągnące się wokół elewacji. Dla urozmaicenia elewacji ich wysokość jest zróżnicowana odcinkami. Elipsy dominują natomiast w rzucie obiektu usytuowanego w środku ogrodu. W gruncie rzeczy są to dwa odrębne budynki powiązane wspólnym, przeszklonym przyziemiem. Elewacje tego gmachu to znów rytm okien wyznaczonych nałożonymi na ścianę cienkimi lizenami. Ich rytm jest jednak złamany. Lizeny pocięte są na odcinki o wysokości dwóch kondygnacji i przesunięte względem siebie tworząc zaburzający zasady tektoniki światłocieniowy efekt. Ostatni z obiektów wyznacza granice tego zespołu od strony ogródków działkowych. Prostokątny w rzucie, z horyzontalnymi wstęgami okien nie zwraca na siebie uwagi żadnymi szczególnymi rozwiązaniami.
|
|
Opis oświetlenia w budynku / dostęp do światła naturalnego
Ponad 90% przestrzeni w budynku charakteryzuje się wysokim poziomem dostępu do naturalnego światła, dzięki czemu zmniejszono potrzebę korzystania z oświetlenia elektrycznego.
Zainstalowano energooszczędne oświetlenie (oprawy oświetleniowe w technologii LED) z automatycznym systemem sterowania poprzez programatory czasu i czujniki ruchu wyłączającymi zbędne oświetlenie w częściach nieużytkowanych pomieszczeń i kontrolujące oświetlenie terenu zewnętrznego.
|
|
Rozwiązania minimalizujące emisję szkodliwych związków do atmosfery (system ogrzewania, klimatyzacji, wentylacji)
Kompleks promuje alternatywne środki transportu, oferując najemcom bezpłatny wynajem rowerów, szatnie dla rowerzystów i punkty ładowania aut elektrycznych.
|
|
Rozwiązania w zakresie efektywności energetycznej. Czy i w jaki sposób zastosowano energię odnawialną?
n/a
|
|
Rozwiązania w zakresie oszczędności wody
Wśród omawianych rozwiązań należy wyróżnić wprowadzenie kompleksowej strategii zarządzania wodą opadową. Woda nie zalewa chodników w środku zespołu, ale tak jak na łące wsiąka w glebę. Zatrzymywana jest przez rośliny, a jej nadmiar trafia do zbiorników, zarówno zamkniętych z wodą przeznaczoną m.in do podlewania ogrodu, jak i otwartych niecek, które sprawiają na co dzień wrażenie suchych stawów stanowiących dodatkową ozdobę ogrodu. Na terenie parku znajdują się również ozdobne zbiorniki zmieniające mikroklimat tego miejsca. Wysoka jakość wody w tych zbiornikach utrzymana jest dzięki stałej cyrkulacji poprzez stację uzdatniania zlokalizowaną w podziemnej części kompleksu. Dodatkowo, wody opadowe zatrzymywane są na dachach porośniętych roślinnością. Przewiduje się, że powyższe rozwiązania pozwalają na zmniejszenie odpływu wody deszczowej z terenu o ponad 60%.
|
|
Opis zieleni w budynku (dobór roślin, czy w budynku są zielone tarasy, patia?) / Architektura krajobrazu / Wkomponowanie budynku w zieleń
Tym, co zwraca uwagę po wejściu do ogrodu jest zróżnicowanie roślinności, urozmaicenie rzeźby terenu poprzez wprowadzenie pagórków oraz zbiorników wodnych, z których zdaje się wyrastać część budynków. Wnętrze ogrodu „cywilizuje” mała architektura: alejki wysypane żwirkiem oraz drewniane tarasy, ławki, czy kanciaste murki obramowujące brzegi basenów. W kontraście do zróżnicowanej zieleni wewnątrz kompleksu, teren zewnętrzny zagospodarowano oszczędnie, odwołując się do typowo miejskiej stylistyki.
Na zróżnicowaną szatę roślinną ogrodu składają się wysokie drzewa (dęby, brzozy, glediozje), krzewy parkowe (wiśnia japońska), ozdobne, całoroczne trawy, strzyżone trawniki nadające całości parkowy charakter oraz częściowo zimozielone rośliny muraw suchych (calamgrostis, festuca, helictotrichon sempervirens, stipa) i łąk (iris, hemerocallis, cares, juncus, Phragmites, Miscanthus).
|
|
Architektura krajobrazu / wkomponowanie budynku w zieleń
Przed laty w tym miejscu były zamknięte ogródki działkowe, teraz przechodnie bez przeszkód mogą korzystać z ogrodu pomiędzy wolnostojącymi budynkami. Miasto zyskało nową, ogólnodostępną przestrzeń. Zaprojektowany w przemyślany sposób ogród sprawdza się świetnie jako miejsce imprez plenerowych. Zaś hotel, centrum konferencyjne, restauracja, galeria sztuki oraz fitness club są odwiedzane przez mieszkańców miasta, jak i pracowników kompleksu.
|
|
Czy przy budowie wykorzystano materiały z recyklingu?
Warto wspomnieć także o kwestii zrównoważonego doboru materiałów. Ponad 30% (według kosztów) materiałów budowlanych użytych w budynkach poddano recyklingowi, natomiast 50% pochodziło z regionu, dzięki czemu zapewniono zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych generowanych przez transport na plac budowy. Wykorzystane materiały charakteryzują się niskim współczynniku VOC, natomiast wykorzystane do budowy tarasów drewno posiada certyfikat ekologiczny FSC.
|
|
Rozwiązania przyjazne użytkownikom (np. minimalizacja hałasu, strefy relaksu, stacja ładowania samochodów elektrycznych, infrastruktura dla rowerzystów: parkingi, prysznice)
Na terenie kompleksu znajdują się naziemne i podziemne parkingi dla rowerzystów, do ich dyspozycji oddano pomieszczenia z prysznicami i szafkami oraz stacje naprawy rowerów. W ramach programu Hospitality najemcy mogą bezpłatnie wypożyczać rowery oraz korzystać z profesjonalnego serwisu zapewnianego dwa razy do roku w trakcie Bike Days. Nowo wyremontowana przez miasto ścieżka rowerowa, łącząca kompleks z miejską siecią dróg rowerowych, biegnie tuż przy kompleksie.
|
|
Rozwiązania przyjazne zwierzętom (np. budki dla ptaków, ule)
W planach
|
|
Rozwiązania kreujące proekologiczne zachowania wśród najemców
Wspólne akcje sadzenia drzew, recykling odpadów biurowych, zbiórka elektrośmieci.
|
|
Innowacyjne rozwiązania
Nowatorskim rozwiązaniem okazało się zastosowanie systemu DELTABEAM © jako elementu konstrukcji zespolonej, dzięki czemu zachowano „czyste” płaszczyzny stropów, bez widocznych belek wsporczych.
Rozwiązaniem istotnie zwiększającym nowatorstwo całego kompleksu było również wprowadzenie w trakcie prac realizacyjnych metody prefabrykacji. Dzięki prefabrykacji montaż elementów konstrukcji naziemnej przebiegał bardzo szybko.
|
|
Informacje dodatkowe i uzasadnienie dlaczego budynek zasługuje na nagrodę
Architektura zatopiona w ogrodowej zieleni nie pozostawia nikogo obojętnym. Park między biurowcami, starannie zaprojektowany i zrealizowany jest ogólnie dostępną przestrzenią publiczną stanowiąc fragment jednej z najciekawszych biurowych realizacji w Warszawie. Swoim użytkownikom i wszystkim mieszkańcom stolicy miejsce to uświadamia, że można i trzeba budować coraz lepsze, przyjazne ludziom miasta, zapewniające optymalne warunki do pracy i odpoczynku.
|